firo a madrugada
insone do poema
firo de morte a lira
até que o canto confira
ao poema a poesia
transfiro não
fico aquém
e a quem o poema
fale
me transporto e
me futuro:
crio a montanha
onde vale
o novo que
configuro.
*******
La sendorman tagiĝon
de ĉi poem’ vundas mi
liron de mort' vundas mi
ĝis la kanto koncedu
al la poem’ poezion
transvunde mi ne restas cis
al kiu la poem' parolu
mi estontiĝe min transportas:
kreas mi monton kie valoru
la novon, kiun mi agordas.
Interesa poemkonstruo. Aparte mi shatas la vorton "estontighe" ! Esperanto permesas subtilajn formojn!
ResponderExcluirPoeziajn gratulojn al poeto kiu, almenaü sxajne, dresis Poezion.
ResponderExcluirKiam vi publikigos tiun dulingvan libron?
Iam. Kiam mi esploras pri publikigo de poezilibro mi konstatas, ke eldonejoj ne riskas publiki novajn aŭtorojn...
ExcluirBelega poemo, Paulo! Kaj forme kaj sence! Gratulon!
ResponderExcluir