POEMA DA FONTE / POEMO DE L’ FONTO
água brotando, perrier refinada,
meu sentimento flui como se do nada
surgisse plenitude vazia,
oceano de possibilidades:
você colapsa em poesia!
você, poesia amada,
o
espaço da tua chegada
povoa
e revela: é ela! é ela!
do
canto inicial da incerteza
brota
a água limpa da canção.
em mim você harmonia
andamento ritmo rima
a própria malha sutil e fina
que nos sustenta anima e constitui:
agora somos água-poesia
brotando de Onde tudo flui.
***********
burĝona akvo, perrier rafinita,
mia sento fluas kvazaŭ el neni’
ekĝermu malplena pleneco,
ocean’ de senfina ebleco:
vi, manifesta poezi’!
vi, amata poezi’,
la
spaco de via alveno
loĝas
kaj rivelas: jen ĝi! jen ŝi!
el
debuta kanto de l’ necerteco
kanzone
ŝprucas l’ akva pureco.
en mi jen vi, harmoni’,
takto, ritmo, rim’
teksaĵo mem subtila,
kiu nin tenas kaj anime estiĝas:
nun jen ni, akvo-poezio
alvenante el Kie fluas ĉio.
0 Comentários:
Postar um comentário
Komentarioj bonvenas. Comentários sobre poemas são bem vindos.
Assinar Postar comentários [Atom]
<< Página inicial